Dalam satu penstrukturan semula kepimpinan oleh gabungan Perikatan Nasional (PN) yang turut dianggotai PAS, diumumkan bahawa Presiden Parti Gerakan Rakyat Malaysia (Gerakan), Datuk Dr. Dominic Lau Hoe Chai, kekal sebagai Pengerusi PN Negeri Pulau Pinang.
Langkah itu menimbulkan perhatian apabila parti komponen lain dalam PN, khususnya Parti Islam Se‑Malaysia (PAS), mencatat bilangan kerusi paling banyak dalam PN di negeri tersebut—walaupun Gerakan dibawah Dominic Lau gagal memenangi sebarang kerusi pada pilihan raya lalu.
Walaupun PAS mempunyai angka ADUN terbanyak dalam PN di Pulau Pinang dan pelbagai nama dikemukakan oleh pemimpin PAS untuk jawatan Ketua Pembangkang Dewan Undangan Negeri seperti Muhammad Fauzi Yusof, keputusan akhir bagi pelantikan kepimpinan negeri dibuat oleh pimpinan pusat PN.
Ketegangan timbul apabila dikatakan bahawa faktor pihak bukan Melayu (Gerakan) terus diberi kedudukan utama dalam struktur PN negeri, walaupun kekuatan sebenar politik Melayu dalam PN di negeri tersebut lebih condong ke arah PAS.
Pelantikan Gerakan mengetuai PN Pulau Pinang walaupun prestasi pilihan raya parti itu lemah menimbulkan persoalan strategi gabungan tersebut, adakah ia semata-mata untuk menampilkan imej inklusif atau sebagai mekanisme politik koalisi yang mengutamakan keseimbangan parti?
Bagi PAS, keadaan ini dilihat sebagai satu peruntukan politik yang perlu diimbangi dan mungkin mencetuskan ketidakpuasan dalam komponen gabungan.
Bagi PN pula, ia menunjukkan bahawa syarat pengagihan jawatan bukan semata-mata berdasarkan kekuatan kerusi tetapi turut melibatkan pertimbangan dalaman dan imej gabungan.
